سوره سینما: روزهای ابتدایی شهریور ۸۹ وقتی مرتضی میرباقری یک روز پس از بازدید از پشت صحنه سریالی رمضانی «نون و ریحون» که حاشیه‌هایی را به دلیل اشارت سیاسی‌ش به فتنه ۸۸ ایجاد کرده بود به یکباره از رسانه ملی کنار گذاشته شد و علی دارابی جایگزین او شد، شاید خودش هم گمان نمی‌کرد که نزدیک به شش سال بعد مدیریت صدا و سیمای جمهوری اسلامی با یک عقب‌گرد مهم تصمیم بگیرد بازهم او را که خروجی چندان مهمی نیز در معاونت سیما نداشت بر مسند معاونت سیمای رسانه‌ی ملی بنشاند.

اما این روزها شایعه‌ای مبنی بر انتصاب مرتضی میرباقری به عنوان مسئول موثرترین و بزرگترین رسانه کشور در شبکه های اجتماعی مطرح شده است. خبری که در همین روزهای نخست انتشار واکنش‌هایی را در رسانه‌ها و در بین جریان مومن انقلابی به همراه داشته است.

ذکر این نکته ضروریست که مهم‌ترین مسوولیت میرباقری که نخستین مسوولیت شناخته شده وی بوده است، حضور در دولت اول اصلاحات به عنوان رییس سازمان ملی جوانان است. پس از برکناری از این سمت وی به رسانه ملی آمد و در دوره ای ۵ ساله (۱۳۸۴-۱۳۸۹) به عنوان معاون سیما مشغول به کار شد. دوره‌ای که در آن با انتصاب مدیرانی غیرمتخصص و ناکاربلد مانند «علیرضا برازش» بر مهمترین شبکه‌های تلویزیون عملا ضعیف‌ترین دوره‌ی این شبکه‌ها رقم خورد و درنهایت حاشیه‌هایی که آثار نمایشی مانند «نون و ریحون» و … به دلیل عدم نظارت درست بر آنها از سوی معاونت سیما ایجاد کردند، مرتضی میرباقری به یکباره توسط عزت‌اله ضرغامی عزل و علی دارابی جایگزین وی شد.

مرتضی میرباقری اما با بازگشت همراهان اصلاحات با شعار اعتدال، این بار پس از خروج از رسانه‌ی ملی قائم مقام وزیر کشور در امور اجتماعی شد تا در دولتی که غالب نیروهای ارزشی قلع و قمع شدند فرصت کار پیدا کند. اگر چه او در دولت اصلاح‌طلبان و بعد اعتدالگرایان مسوولیت داشته او را نمی توان از دایره نیروهای انقلاب خارج دانست. اما با این حال چند سوال اساسی وجود خواهد داشت.

اول آنکه انتخاب معاون سیما از بدنه دولت روحانی در شرایط کنونی انقلاب چه خاصیتی برای رسانه‌ی ملی که در حکم ریاست جدید آن بر استفاده از نیروهای مومن و انقلابی تاکید شده است خواهد داشت و پیام این انتصاب به بدنه نیروهای ارزشی انقلاب چه خواهد بود؟

نکته‌ی دیگر اینکه این انتصاب دکترعلی عسگری چه تصویری از ایشان در میان علاقه مندان به گفتمان انقلاب به نمایش می‌گذارد؟

مهم تر از همه تحلیل‌ها اما بررسی نسبت این انتخاب با حکم رهبری برای دکتر علی عسگری است. دو نکته مهم در میان همه مسایل کوچک و بزرگ رسانه ملی مورد تذکر ایشان قرار گرفته است که توجه به فضای مجازی و علی‌الخصوص جریان مومن  انقلابی است. اساسا دکتر مرتضی میرباقری با این جریان چقدر مرتبط بوده است؟ در معاونت اجتماعی وزارت کشور چقدر به جذب و تربیت نیروهای انقلابی کارآمد اهتمام داشته است؟ جز این اساسا دستاورد وی در ۵ سال معاونت سیمای رسانه ملی در دوره مدیریت ضرغامی چه بوده است؟

تذکرات مکرر رهبری مبنی بر توجه به نیروهای مومن انقلابی که خود داستانی سرشار از مظلومیت های این جریان دارد به نظر می رسد باز هم در اولویت های تصمیم گیری نبوده است. و احتمالا آنچه البته با این تصمیم اتفاق خواهد افتاد در نگاهی خوش بینانه بازگشت به عقب و در نگاهی بدبینانه رعایت حال جریانات قدرتمند در کشور خواهد بود.