به گزارش خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم، محمد رضا عارف رئیس فراکسیون امید مجلس دهم شورای اسلامی، طی گفت‌وگویی که اخیراً با روزنامه شرق داشته، خواستار عدم دخالت دولت در انتخابات مجلس شده است. وی گفته، “برخی از نهادها نباید هیچ دخالتی در این زمینه (انتخابات ریاست مجلس دهم) بکنند؛ از جمله این نهادها به‌طور مشخص دولت و نهادهای امنیتی هستند”.

وی همچنین سخنانش را با این بیان که نمایندگان مجلس “قیّم نمی‌خواهند” ادامه داده و گفته است: افرادی که در این جایگاه‌ها قرار دارند، می‌توانند به‌عنوان فرد نظر بدهند، اما بگذارند مجلس در رأس امور بماند و بپذیریم این 290 نفر را مردم به‌عنوان نماینده خود انتخاب کرده‌اند و اینها «قیم» نمی‌خواهند.

دولتی‌ها تاکنون نظر رسمی خود را درباره انتخابات هیئت رئیسه و به‌خصوص ریاست مجلس دهم اعلام نکرده‌اند اما اخیراً در نشستی بسیار مهم که 272 تن از منتخبان مجلس دهم از جمله لاریجانی و عارف حضور داشتند، اسحاق جهانگیری مرد شماره 2 دولت نیز به‌عنوان سخنران اصلی مراسم به سخنرانی پرداخت.

نکته قابل توجه در سخنرانی معاون اول رئیس جمهور، پالسی است که وی بین سخنانش به منتخبان مجلس دهم داد. وی در خلال سخنانش به‌خلاف انتظار بسیاری که انتظار داشتند دولت از عارف در این نشست حمایت کند، از علی لاریجانی تعریف و تمجید کرد، تا جایی که وی را فردی “شجاع، مدبر و باگذشت” معرفی کرد. اشاره‌ وی به عملکرد رئیس مجلس نهم در جریان تصویب برجام در بهارستان بود. (لینک)

تجربه 2 سال و نیم گذشته هم نشان داده که ترکیب لاریجانی و روحانی در مجلس و دولت، تعامل خوبی در سطح دو قوه در پی داشته است و لاریجانی در ماجراهای مختلف از جمله برجام، برای دولت کارساز بوده و موجبات تمجیدهای مکرر دولتی‌ها را از خودش فراهم کرده است.

از سوی دیگر، به‌نظر می‌رسد که روحانی در ماجرای انتخاب رئیس مجلس دهم، چندان راضی به ریاست عارف نیست، چه اینکه روحانی هم‌اکنون پایگاه اجتماعی و رأی اصلاح‌طلبان را به‌ودیعه گرفته و اگر هر چهره اصلاح‌طلبی رئیس مجلس دهم شود، پایگاه اجتماعی روحانی طبیعتاً تنزل خواهد یافت و احتمالاً در یک سال باقی‌مانده در موارد مختلف (طرح‌ها ــ لوایح ــ استیضاح‌ها ــ سؤالات و . . .)، دولت با مجلس طبق روال عادی همه مجالس “تنشِ قانون‌گذاری” خواهد داشت، حال اگر این تنش با ریاست فردی کاملاً اصلاح‌طلب (عارف) صورت گیرد، حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال 96، قطعاً بخش زیادی از پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلب خود را از دست خواهد داد و این به‌ضرر روحانی و تیمش است.

ریاست عارف بر مجلس دهم اگرچه می‌تواند “شخص عارف” را در حد رقیبی جدی برای “طیف دولت” در انتخابات ریاست جمهوری سال 96 بالا برده و عارف را به‌عنوان رئیس مجلس دهم (در احتمال فوق)، به‌عنوان فردی که با اکراه از رقابت با روحانی کنار کشید، در انتخابات 96 تأثیرگذار کرده و وزن بالایی به وی به‌عنوان مخالف ریاست جمهوری روحانی بدهد.

از سوی دیگر، با حمایت حسن روحانی و دولت از ریاست علی لاریجانی بر مجلس دهم، در وهله نخست شکاف میان اصولگرایان که در ماجرای انتخابات مجلس دهم با کنار گذاشتن لاریجانی از اجتماع وحدت آنها، نمود یافته بود، دوچندان خواهد شد و این در نهایت به‌نفع روحانی و دولت از یک سو و اصلاح طلبان از سوی دیگر است.

از سوی دیگر، برخی احزاب و گروه‌های سرشناس اصلاح‌طلب از جمله حزب کارگزاران سازندگی، مخالف ریاست عارف برای مجلس دهم هستند. این قشر از اصلاح‌طلبان اعلام کرده‌اند که از بین لاریجانی و عارف، لاریجانی را به‌خاطر سوابق مدیریتی‌اش در مجلس، گزینه مناسب‌تری می‌دانند. آنها حتی در جریان رقابت‌های انتخاباتی نیز، گفته بودند که “نقد لاریجانی” را به “نسیه عارف” نمی‌دهند.

حالا عارف به مخالفت پس‌پرده دولتی‌ها با ریاستش بر مجلس واکنش نشان داده و رسماً اعلام کرده که دولت در انتخابات ریاست مجلس دهم دخالت نکند و این احتمالاً اولین تنش میان دولت و اصلاح طلبان در مجلس دهم است که به‌آرامی در حال رقم خوردن است.

انتهای پیام/*