به گزارش خبرنگار تابان تربت، علیرضا شیبانی سال ۱۳۴۵ در خانواده ای سخت کوش و مذهبی در روستای نوغاب از توابع بخش مرکزی شهرستان تربت حیدریه دیده به جهان گشود، پدرش محمد از  کشاورزی ودامداری ارتزاق می کرد.

او دوران کودکی را با توجه به مشغله های موجود در روستا و در کانون گرم خانواده خود سپری کرد و با رسیدن به شش سالگی آماده رفتن به مدرسه شد، پدر و مادرش با عشق و علاقه ای که در وجود او دیده بودند در دبستان روستا که اکنون به نام دبستان شهید شیبانی مشهور است او را ثبت نام کردند، دوره ابتدایی را با تلاش و پشتکار فراوان و با موفقیت پشت سر گذاشت و آماده رفتن به دوره راهنمایی شد.

عشق و علاقه زیادی که نسبت به امور دینی داشت و نیز محیط مذهبی خانواده اش باعث شد تا رغبت زیادی به تحصیل علوم مذهبی در وجودش شکل بگیرد و به همین دلیل تصمیم گرفت از ادامه تحصیل در دوره راهنمایی انصراف دهد و وارد حوزه علمیه شود.

سال ۱۳۵۶تصمیم خود را عملی کرد و جهت کسب علم در امور دینی و مذهبی در مدرسه علمیه هراتی تربت حیدریه به فراگیری دروس طلبگی مشغول شد.

شهید شیبانی اوقات فراغت خود را معمولا با کمک در کارهای کشاورزی پدرش و مطالعه کتاب های دینی سپری می کرد، بعضی اوقات که فرصت را مناسب می دید با عشق و علاقه ای که به حضرت رضا (ع) داشت به پابوسی آن حضرت می شتافت.

در انجام واجبات و ترک محرمات جدیت فراوانی داشت و همیشه دیگران را به این امور تشویق می کرد، ارتباط گرم و صمیمی و خلق و خوی مهربانش باعث شده بود تا همه اقوام و دوستانش مجذوب او شوند، همزمان با اوج گیری مبارزات مردم ایران علیه رژیم منفور پهلوی مردم تربت حیدریه نیز با دیگر شهرهای کشور هماهنگ و یک صدا شدند و با پخش اعلامیه های امام خمینی (ره)در بین مردم شور و آگاهی عمومی روز به روز بیشتر می شد.

علیرضا  هم با شرکت در جلسات مذهبی و فعالیت های ضد حکومتی به همراه دیگر دوستانش به مبارزه پرداخت و در این مدت چند مرتبه توسط ماموران مورد تعقیب قرار گرفت، سرانجام در نهم دی ماه سال ۱۳۵۷ وقتی به همراه مردم دلیر تربت حیدریه اراده کردند تا پیش از دیگر شهرهای کشور استقلال و اداره شهر را خود به دست گیرند، به همین منظور به سرنگونی مجسمه پلید شاه اقدام کردند.

علیرضا در این قیام  از ناحیه پا مورد اصابت تیر  قرار گرفت و پس از انتقال به بیمارستان چند ساعتی نگذشته بود که به علت خونریزی زیاد این طلبه ۱۲سا له به پیروی از اربابش حضرت قاسم (ع) آن هم در ماه محرم به خیل شهیدان پیوستو

اینها بخشی از سخنان و خاطرات پدر و مادر  و دوستان این شهید بود.

مزار این شهید عزیز در زادگاهش روستای نوغاب می باشد.

انتهای پیام/