طرح موضوع (چه بود)؟１) بیش از پانزده سال از فعالیت موسسه مالی و اعتباری میزان درخراسان می گذرد واین موسسه توانسته نزدیک به یک میلیون سپرده گذار را جذب و با مبلغ ۷۴۰ هزار میلیارد ریال و بیش از صد شعبه و هزار کارمند در عرصه مالی فعالیت نماید.

بروز شایعات و سپس بی تدبیری مدیران موسسه از بهمن سال ۹۳ تاکنون یک میلیون نفر را در سه استان خراسان با خود درگیر کرده است اما تمامی بحث ها پیرامون غیر مجاز بودن موسسه شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت بود. تعاونی اعتبار به شماره 15711 در اداره تعاون ثبت شده است پانزده سال است جلو چشم تمام دستگاههای نظارتی با بیشتر از صد شعبه در شهرهای استانهای خراسان فعال است و هزار نفر کارمند داشته و از سویی دیگر مبالغ هنگفتی (قریب به ۳۰۰ میلیارد تومان) نزد بانک مرکزی سپرده به ودیعه داشته است

２) در برابر بروز مشکل در فرایند فعالیتها ی موسسه میزان سه قوه چه واکنشی نشان داده اند

الف) قوه قضائیه با انحلال موسسه میزان و دستگیری هیئت مدیره قصد کرد تا اوضاع را کنترل کند

ب) قوه مجریه جلسات بی ثمر را برگزار کرد در دو مرحله بخشی از سپرده نزد بانک مرکزی موسسه را آزاد کرد

ج) قوه مقننه به برگزاری چند جلسه اکتفا کرد

نتایج اقدامات هر سه قوه نشان می دهد که مشکل یک میلیون سپرده گذار حل نشده و بیش از ۶ ماه است که اوضاع نامناسب برای مردم استانهای خراسان همچنان برقرار است.راه حلی که توجهی بدان نمی شود اینست که

３) تنها کافیست بانک مرکزی با انتقال سپرده های مردم به یکی از بانکها اوضاع را بهبود بخشیده و معضل را حل نماید وقتی این اتفاق انجام گیرد اغلب مردم به سپرده های خود دست نخواهند زد و اعتبار اجتماعی نظام مدیریتی و مالی بازگشت خواهد نمود تنها همین گزینه جواب خواهد داد و لاغیر

４) ابهامات؟

１. آیا انحلال موسسه و شتاب در آن اشتباه نبود؟ مگر یک میلیون نفر سپرده گذار جزئی از همین اجتماع نیستند

２. چرا نزدیک به ۳۰ نفر از نمایندگان سه استانهای خراسان عکس العمل جدی برای رفع مشکل موکلین خود انجام ندادند؟ غیر از انفعال نمایندگان حالا بخشی از نمایندگان خراسان رضوی در خواست فعالیت مجدد میزان را کرده اند؟ آیا این درخواست مسئله یک میلیون سپرده گذار را حل می نماید و اگر همین مسئله در تهران اتفاق می افتاد واکنش دستگاهها همینگونه بود؟ نمایندگان نماینده کدام مردم خراسان اند که یک میلیون نفر سپرده گذار در میزان را فراموش کرده اند! اینها مردم نیستند!

اما اقدامات شتابزده از یک سو و سهل انگاری از سوئی دیگر .وقتی تکلیف یک میلیون سپرده گذار و هزار کارمند معلوم نشده است چگونه است که موسسه مالی اعتباری میزان منحل می گردد؟چرا بعد از انحلال شعبات باز است؟ چرا هیئت مدیره در بازداشتند؟ چرا نمایندگان مجلس برای یک میلیون موکل کاری در خور انجام ندادند؟چرا برخی از نمایندگان در خراسان رضوی از هیئت مدیره بازداشتی دفاع می کنند؟ و خواستار آنند که میزان به وضعیت سابق برگردد؟ چرا نمایندگان مجلس برای یک میلیون سپرده گذار نامه نگاری نکردند؟ چرا رئیس بانک مرکزی و وزارت اقتصاد را به مجلس فرا نخواندند؟ مایه تأسف نیست که مجمع نمایندگان در سه استانهای خراسان از حل مسئله میزان وچهار میلیون نفر (به همراه خانواده های یک میلیون سپرده گذار) را با مشکل مواجه کرده است عاجزند؟مجلس چرا تحت تأثیر فضاسازی های بانک مرکزی قرار می گیرد با مجاز و غیر مجاز خواندن آقای سیف مشکل حل می شود؟ میزان که روند قانونی را برای تبدیل شدن به موسسه مجاز طی می کرد چگونه است بانک مرکزی با تهدید و خطرات مالی رخ داده در خراسان رضوی که سرمایه های مردم را تهدید می کند مسئولانه برخورد نمی کند؟ چرا باید سپرده گذاران منتظر فروش اموال منقول میزان باشند؟ مگر توانایی مالی بانک مرکزی ضعیف است؟ چرا بانک مرکزی میزان را با موسسات و یا بانکهای دیگر تجمیع نمی کند؟ غالب سپرده گذاران میزان بازنشسته های ادارت و ارگانهای مختلف اند که با سود موسسه بخشی از زخم های زندگی را مرهم می زنند ایا ارزش وقت گذاری سه قوه را ندارد که شش ماه است که از حل مسئله به این سادگی عاجزند؟! آیا یک میلیون سپرده گذار در خراسان ها ارزش پی گیری جدی موضوع را ندارند؟ همین رسانه ها و جریانهای سیاسی و تشکلها و امامان جمعه و جماعات

برای به هم خوردن یک کنسرت موسیقی با کمتر از 1000 نفر متقاضی چه سرو صدایی بر پا می کنند؟

برای اختلاس در یک مجتمع انبوه سازی با کمتر از 800 نفر در تهران چه سرو صدایی برپا می دارند؟

برای رفتن به زندان مهدی هاشمی چه غوغایی برپا می کنند؟

رسانه ها برای خراسان تره خورد نمی کنند! رسانه ها بری مردم مرده اند! رسانه ها درگیر بازیهای جناحی اند و دستگاهها هم هر آنچه منافع سیاسی داشته باشد پی گیرند چه کسی به داد یک میلیون سپرده گذار بلا تکلیف به همراه خانواده های آنان که نزدیک به چهار میلیون نفرمی شوند دل می سوزانند! باید درحکومت مردم سالاری دینی اینگونه رفتار شود!؟ مدیریتهای عالی مملکت به فکر کدام مردم اند؟ کاش صد شعبه میزان در تهران داشت؟! کاش چند کله گنده در میزان سپرده داشتند؟ کاش چند مسئول در میزان سهام داشتند؟ انوقت وضع فرق میکرد باید مردم از نحابت خارح شوند و یا اتفاقی دیگر بیفتد یکی خود کشی کند و یا خونی ریخته شود تا در دقیقه نود به فکر حل جدی موضوع باشند.