اما برخلاف تمامی این تصورات و امیدها، فردای توافق هسته‌ای رسید اما بورس دنده معکوس گرفت و رو به نزول گذاشت. این روند نزولی در روزهای بعد هم تکرار شد. پس از آن بود که رسانه‌های حامی دولت که تا قبل از پایان مذاکرات هسته‌ای، چشم‌انداز تاریخی برای اقتصاد کشور از جمله بورس ترسیم می‌کردند، به فکر یافتن علل سقوط بورس افتادند.

به گزارش مشرق در روزهای اخیر کارشناسان بورس دلایل متعددی برای نزول بازار سرمایه پس از توافق وین مطرح کرده‌اند که چکیده اظهارات آنها را در دو بخش می‌توان جمع‌بندی کرد. جمع‌بندی اظهارات کارشناسان آن است که دلیل اول سقوط بورس تشدید رکود اقتصادی و دلیل دوم آن هم آگاهی سهامداران از واقعیات جمع‌بندی مذاکرات در وین است.

به گفته کارشناسان، در شرایط عادی با توجه به تشدید رکود اقتصاد کشور و کاهش سوددهی شرکت‌ها، در یک ماه گذشته نیز بورس باید به روال افت تدریجی خود ادامه می‌داد، اما تبلیغات رسانه‌ای درباره لغو کامل تحریم‌ها در مذاکرات هسته‌ای سبب شد بورس در طول مذاکرات اخیر روندی خلاف جهت اقتصاد پیش بگیرد و صعودی شود.

اما با پایان یافتن مذاکرات و انتشار متن توافق و روشنگری فوری رسانه‌ها درباره داده- ستانده‌های کشورمان از توافق وین، سهامداران بورس تقریبا از همان شب توافق دریافتند که در بهترین حالت این توافق تا پنج شش ماه دیگر هیچ تاثیر واقعی بر اقتصاد کشور ندارد. بنابراین باد خوش‌بینی به اقتصاد و بورس در همان شب توافق فرو خوابید و بورس به مدار واقعیت بازگشت.

در تایید این استدلال می‌توان به عبرت گرفتن سهامداران و فعالان بورس از ماجرای توافق ژنو در آذر ماه سال 1392 نیز اشاره کرد. در آن زمان که دولت یازدهم تازه چند ماه بر سر کار آمده بود و در 100 روز اول خود توافق ژنو را امضاء کرد، مسئولان ارشد دولت تفاسیری از این توافق به مردم ارائه کردند که گویا به زودی تمامی تحریم‌ها لغو خواهد شد.

از اواخر آذر ماه 1392 فعالان بازار سرمایه از این که فعلا خبری از گشایش‌های بزرگ اقتصادی و رفع تحریم‌ها نیست، باخبر شدند و متعاقبا ترمز هیجانات بورس کشیده شد.

بدین ترتیب آن مقطع کوتاه رشد حبابی بورس با یک دوره طولانی سقوط همراه شد و زیان‌های شدیدی به سهامداران وارد کرد.

بنابر همین تجربه بود که فعالان بازار سرمایه این بار پس از جمع‌بندی مذاکرات در وین، با هیجان کمتر و واقع‌بینی بیشتری به متن توافق نگاه کردند و تحت تاثیر جشن‌های خیابانی، مارش‌های پیروزی و هیجانات رسانه‌ای قرار نگرفتند.