به گزارش خبرنگار تابان تربت؛ روستای کَسکَک یکی از روستاهای تاریخی و زیبای شهرستان تربت حیدریه است که در فاصله ۱۲ کیلومتری این شهر در مسیر منتهی به مشهد مقدس قرار دارد.

در ورودی این روستا پلی قرار دارد که جزو آثار ملی ایران است و ساخت آن به اواخر دوره قاجار برمی گردد، پلی بر روی پایه های سنگی که لابه لای آن را ملات ساروج فراگرفته است، کمی آن طرف تر، رباطی به نام کسکک وجود دارد که مربوط به دوره صفوی و به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

در این روزها اگر سری به روستای کسکک بزنید با چشمه های فصلی، طبیعتی بسیار زیبا را مشاهده خواهید کرد، دستاورد این چشمه های فصلی ایجاد آبشاری صفحه ای در انتهای این روستاست که هر چشمی را به زیبایی طبیعت خیره می کند، اما چند متر آن طرف تر یعنی در حوالی اراضی کشاورزی، برخی از ساعات شب مهمانی ناخوانده به نام “گراز یا خوک وحشی” حضور پیدا می کند.

وجود گرازهای وحشی که همواره با یورش به مزارع، به محصولات کشاورزان و باغداران خسارت زیادی وارد می آورند، معضلی برای کشاورزی منطقه کسکک محسوب می شود.

خسته شده ایم و تقاضای کمک داریم

به گفته یکی از اهالی، این حیوان از نظر جسمی بسیار قوی است، به گونه ای که در زمان حمله، زمین کشاورزی و گیاهان را به شدت تخریب می‌کند.

وی می افزاید: کشاورزان و باغداران از نابود شدن محصولات خود که با رنج و سختی به ثمر رسانده اند و توسط این حیوان از بین می رود، خسته شده اند و از مسئولان تقاضای کمک و یاری دارند.

یکی دیگر از ساکنان روستا که با این مشکل مواجه است، می افزید: از مسئولان درخواست می کنیم چاره ای بیندیشند چرا که ثمره یک سال تلاش و زحمت شبانه روزی ما در یک شب توسط گرازها نابود می شود.

وی خاطر نشان می کند: کشاورزانی که با امید به کسب درآمد در این شرایط سخت اقتصادی، هزینه های سنگین کاشت از جمله تراکتور، خرید بذر، کود، سم را متحمل می شوند و با صرف چند ماه وقت برای محصولشان، تلاش می کنند، متاسفانه همزمان با به ثمر رسیدن محصولات خود شاهد حملات گرازهای وحشی هستند.

یکی از اهالی روستا می افزاید: بارها از بخشداری و اداره محیط زیست برای چاره جویی کمک خواسته‌ایم اما این مشکل هنوز برطرف نشده است.

حمله شبانه گرازها

گرازهای وحشی با حمله های شبانه دست از محصولات کشاورزان زحمت کش برنداشته اند و باعث خسارت فراوان به کشاورزان می شوند، از طرفی کارشناسان کشاورزی، حفر کانال و همچنین استفاده از دستگاه های جدید دفع حیوانات، کشیدن حصار، آویزان کردن مترسک ها، دستگاه های تولید کننده صدا و استفاده از سگ های نگهبان را راه حل مناسبی می دانند، اما به دلیل زیاد بودن وسعت سطح کشت، این اقدامات هزینه زیادی در بردارد که از توان کشاورزان خارج است و نمی توانند برای از بین بردن این حیوانات اقدامی انجام دهند چراکه اداره محیط زیست هر گونه شکار گراز در این منطقه را ممنوع اعلام کرده است و با هر گونه شکار غیر مجاز آن برخورد می کند.

کشاورزان این مناطق جدای از هزینه های زیاد و خستگی فعالیت های روزانه ، باید شب را تا صبح برای نگهبانی در کنار باغ سپری کنند و در صورت نگهبانی ندادن با نابودی مزارع خود مواجه خواهند شد، به نظر می رسد با این حال، رهایی از این معضل گرازها نیازمند تدبیر ویژه مسئولان مربوط است.

حمایت از محیط زیست به چه قیمت؟

نماینده مردم تربت حیدریه، زاوه و مه ولات در خصوص این موضوع می افزاید: متأسفانه همه سازمان‌ها و دستگاه‌های ما تصمیمات بخشی می‌گیرند و جوانب موضوع را مورد بررسی قرار نمی‌دهند، سازمان محیط‌ زیست وظیفه دارد که از محیط‌ زیست، حیوانات، وحوش و وحوشی که ممکن است نسل آن‌ها دچار مشکل شده باشد؛ حمایت کند، این درست اما این حمایت نباید به قیمت خالی شدن یک روستا از سکنه یا از بین رفتن زمین‌های کشاورزی آن ها باشد.

محسن زنگنه گفت: همه دنیا هم از وحوش حفاظت می‌کنند و هم از زمین‌های کشاورزی، نمی‌توانیم زمین کشاورزی و مردم را فدای این حیوانات کنیم، ما در بازدیدی که از منطقه کسکک و ژرف داشتیم، دیدیم که متأسفانه ورود این گرازها زمین‌های زعفران و باغ های آن‌ها را به‌ شدت دچار مشکل کرده بود، از آن زمان موضوع را پیگیری کردیم و در پی برگزاری جلسه ای با رئیس محیط‌ زیست کشور هستیم.

وی بیان کرد: برای مجوز شکار موافقت اولیه را گرفته ایم که از طریق مجوز شکار هم معضل گرازها رفع شود و هم با ایجاد ظرفیت گردشگری و اقتصادی، درآمدی برای روستا ایجاد کنیم تا مردم به شرایط عادی برگردند.

زنگنه ادامه می دهد: قانون مجوز شکار گراز را فقط به اقلیت‌های دینی می‌دهد که بعد از گرفتن مجوز آن‌ها به‌ ازای هر شکار باید مبلغی را به دولت پرداخت کنند که قسمتی از آن صرف خود روستا و منطقه می‌شود، همچنین خود کشاورزان نیز می‌توانند مجوز شکار بگیرند

.رئیس اداره محیط زیست شهرستان تربت‌ حیدریه با اشاره به این که زیستگاه اصلی گراز تپه ماهور است و این حیوان در مناطق کوهستانی زیست می کند، گفت: دخالت انسان در طبیعت و ورود به زیستگاه این حیوان و از همه مهم تر خشکسالی های متوالی، کم شدن منابع آبی و علوفه در مراتع و همچنین چرای بی رویه که هم اکنون 2.5 برابر ظرفیت انجام می شود باعث حضور این حیوان در این مناطق شده است.

داوود نورمحمدی می افزاید: روی آوردن کشاورزان به کاشت تک محصولی زعفران، باعث کاهش امنیت غذایی این جانور شده که برای تغذیه با این که از انسان ها می ترسند و دوست ندارند وارد اکوسیستم های انسانی شوند، مجبور به هجوم به سمت زمین ها و مزارع کشاورزی شده اند.

روستاییان همکاری نمی کنند

نور محمدی ادامه می دهد: با این حال ما نمی خواهیم کشاورزان دچار خسارت شوند، در این زمینه هر کمکی از دست اداره محیط زیست بر آمده است انجام داده ایم اما خود کشاورزان هم باید برای رفع این معضل با ما همکاری کنند.

وی خاطر نشان می کند: ما از روستاییان خواسته ایم محیط یار معرفی کنند تا در این مناطق گشت بزند و سال گذشته مصوب کردیم مقداری از هزینه این محیط یاران را از محل واحدهای صنعتی بپردازیم، اما متاسفانه خود روستاییان همکاری لازم را در این زمینه ندارند.

رئیس محیط زیست تربت حیدریه می افزاید: کشاورزان باید برای کاهش خسارت های وارد شده، اطراف مزارع خود حصار بکشند، محیط زیست نیز برای تعدیل تعداد این حیوان بعد از رعایت کلیه اصول در صورت بروز خسارت به میرشکاران محلی برای تعدیل جمعیت این گونه مجورهای لازم را اعطا می کند.

وی یادآوری می کند: میرشکاران از طریق بخشداری ها به اداره محیط زیست شهرستان معرفی می شوند و شرط صدور مجوز داشتن سلاح شکاری و نداشتن سابقه تخلف در حوزه شکار و صید است.

حالا باید منتظر ماند و دید بالاخره چه راهکاری توسط مسئولان برای حل این معضل به اجرا درخواهد آمد، باید دید آیا صدور مجوز شکار برای اقلیت های دینی می تواند ضمن رفع این تهدید به فرصتی برای رونق گردشگری این منطقه تاریخی تبدیل شود؟

انتهای  پیام/