به گزارش تابان تربت؛ کوی بازرگان محله ای حاشیه نشین در ابتدای جاده تربت حیدریه به مشهد واقع شده که به دلیل جولان کارتون خوابها، سارقین، زنان و دختران خیابانی و همچنین فروشندگان مواد مخدر به یکی از آلوده ترین و خطرناک ترین محلات حاشیه ای شهر تربت حیدریه تبدیل شده است.

این محله حاشیه ای در ابتدای جاده مشهد مقدس و در سمت راست مسیر بین شهر و روستای صومعه از بخش مرکزی واقع شده که حاشیه این محله، محل تجمع صنف خدماتی و تعمیرکاران سبک و سنگین بوده و بخش شمالی آن به زمینهای کشاورزی روستای صومعه محصور می شود.

بافت مسکونی این محله حدود 20سال قدمت دارد وحدود یکهزار نفر جمعیت در خود جای داده که عمده اهالی آن به گفته کاسبان محل بلوچ، کولی و مهاجرین از خراسان جنوبی و سیستان بلوچستان هستند.

حضور فروشندگان انواع مخدرهای سنتی و صنعتی در این محله باعث شده در ابتدای هر روز صبح و هنگام غروب خیل بسیاری از جوانان و نوجوانان دختر و پسر جهت تامین یا استعمال مواد دراین محله حضور یابند و علاوه بر این نیز معتادانی وجود دارند که به سبب رانده شدن از خانواده خویش با نصب چادر، حفر گودال وایجاد حلبی برای خود محل اسکان را بوجود آورده اند.

برخی از منازل پاتوق استعمال و مفاسد اخلاقی بوده که عدم پایبندی به ابتدایی ترین مقوله بهداشت، شیوع بیماریهای پوستی، مقاربتی، ایدز و هپاتیت به همراه داشته که ساکنین روستاهای همجوار بسیار نسبت به این موضوع نگران هستند.

این منطقه حاشیه نشین باعث شده تابسیاری از نا هنجاری ها در این شهر به صورت متمرکز اسیبی برای جوانان و نوجوانان این شهر مهیا شود.

گزارش میدانی از بازرگانی مرگ در سرمای پائیز

دودی که به آسمان می رفت و دیوار خرابه را تا بالا مشکی کرده بود، سیاهتر اما تصویری که از گعده اسیران افیون، حوالی یکی از میادین تربت حیدریه  دیدیم که در فاصله ای کم از عبور و مرور مردم عادی، عده ای از همه جا مانده و از همه جا رانده در گوشه ای بدون توجه به شرایط کرونایی دور هم جمع شده و به صورت علنی به استعمال مواد مخدر مشغول بودند.

این روزها حضور معتادان متجاهر در تربت حیدریه  ملموس تر و قابل مشاهده تر از قبل و کافی است در بعضی ساعات روز گشتی در شهر تربت حیدریه بزنی و به سطل های زباله شهری که فردی تا کمر در آن فرو رفته و دنبال چیزی برای خوردن یا برای فروختن است نگاه کنی تا حضور پررنگ تر این افراد را نسبت به گذشته حس کنیم.

کوی بازرگان تربت حیدریه، جایی که در آنجا بازرگانان فروش مواد مخدر و البته مشتریان شان را‌‌‌ براحتی پیدا می کنید.

حدود ساعت ۱۰ صبح  وارد یکی از کوچه های این محله شدیم تا به پشت خانه های مسکونی و زمین های رها شده برسیم که به ظاهر جولانگاه معتادان متجاهر است‌.

وارد کوچه که می شویم حضور معتادان در هر گوشه ای از خرابه ها و این زمین بایر ما را بهت زده می کند!، خرده فروشان مواد مخدر تا احساس می کنند غریبه ای وارد آن منطقه شده به سرعت موتورسیکلت خود را روشن و  محل را از ترس دستگیر شدن ترک می کنند.

معتادانی هم که سرحال تر از بقیه هستند پا به فرار می گذارند، دور می زنیم و از کوچه بعدی وارد می شویم و خودرو را در همان جا می گذاریم و پیاده راهی این زمین پر از معتاد می شویم.

انتهای کوچه زنی حدود ۴۰ ساله، مشغول استعمال مواد مخدر است و چنان غرق در دود شده که اصلا متوجه حضور ما در چند قدمی خود نشده است، انارهای گندیده ای را  از درون زباله ها برای خود جمع کرده است، خواستیم با او گفتگو کنیم اما اصلا انگار در این دنیا نبود و دود سفیدی مثل یک ابر سیاه بالای سرش را گرفته بود.

زنی  چند متر آن طرف تر دست کودک خود را گرفته و دختر بچه اش استعمال مواد از سوی این زن را به تماشا نشسته است، دیدن این صحنه آزارمان  می دهد، واقعا  کودک از مادرش چه می پرسد؟ مادرش در جواب چه خواهد گفت؟

پرسه زباله گرد ها در کوچه پس کوچه های شهر به راحتی دیده می شود و فعلا خبری از سامان دهی این افراد نیست، هوای پاییزی بسیار سرد است و زمستان در راه، همکلام با یکی از این کارتن خواب ها می شویم.

محمد می گوید: شیشه را با هروئین ترکیبی می زنم و در کوچه و خیابان ها آواره هستم، او از زباله جمع کردن هایش و فروش ضایعات به مراکز خرید ضایعات می گوید و البته  از این که ضایعات فروش ها، ضایعات را ارزان می خرند گلایه دارد.

وی می افزاید: شاهد مرگ یکی از دوستانم در زمستان سرد چند سال پیش بودم، شبی که برف زیادی روی زمین نشسته بود، آتشی درست کرده بودیم و سه نفری دور آن حلقه زده بودیم.

نزدیک صبح آتش خاموش شد و از سوز سرما نمی توانستیم تکان بخوریم، حتی حرف هم نمی توانستیم بزنیم، صبح که آفتاب طلوع کرد  وقتی چند بار دوستم را صدا زدم، متوجه شدم که حرکت نمی‌کند و بعد دیدم که از سرما جان داده است.

او که به گفته خودش، اهل تربت حیدریه هم نیست، خاطر نشان می کند: از خانواده ام طرد شده ام و به هیچ وجه روی بازگشت به خانه را ندارم، در حالی که  اشک در چشمانش جمع شده و می گوید آبروی خانواده ام را برده ام و از این موضوع بسیار ناراحت است.

او از تجربه حضور سه باره خود در کمپ های ترک اعتیاد ماده ۱۵ می گوید که خانواده اش او را برای بهبود و ترک مواد مخدر به آن جا برده اند.

محمد خاطر نشان می کند: بار آخر که پسرم مرا از کمپ سالم و سلامت بیرون آورد همان روز پای بساط نشستم در حالی که عذاب وجدان داشتم و به پهنای صورت اشک می ریختم، شب دوباره به مصرف مواد مخدر روی آوردم.

یکی دیگر از این کارتن خواب ها می‌گوید: دو فرزند دارم که خیلی دلم برایشان تنگ شده، بارها  می خواستم تا با آن ها تماس بگیرم و حداقل صدای شان را بشنوم اما باز از خودم خجالت کشیدم و رویی برای تماس گرفتن نداشتم.

او از اتفاقاتی که شاهد رخ دادنش بوده می گوید و به زمینی که در این حوالی است اشاره می کند و ادامه می دهد: این جا زنی معتاد در این چاله زندگی می کند و محلی برای مصرف مواد برای معتادان است.

به آن محل رفتیم، چند متر آن طرف تر حفره ای را می بینیم که در زمین کنده شده و شب ها مامنی برای کارتن خواب هاست.

زمستان نزدیک است ولی آیا مسئولان شهرستان تربت حیدریه برنامه ای برای مهیا کردن گرمخانه و نجات کارتن خواب ها به خصوص در شرایط کرونایی دارند؟

شهردار تربت حیدریه معتقد است کوی بازرگان به نان دانی برای معتادان و زباله گردان تبدیل شده است.

رئیس بهزیستی هم از تلاش هایش برای راه اندازی کمپ ماده ۱۶ می گوید، از طرفی شرایط بحرانی کرونا و توجه نکردن  کارتن خواب ها به رعایت مسائل بهداشتی هم  یکی دیگر از معضلات حضور آن ها در شهر است.

زهره اقبال نیا رئیس بهزیستی تربت حیدریه در این خصوص می افزاید: برای معتادان متجاهر نه اعتباری داریم نه دستورالعملی، چون سرپناه شبانه ویژه معتادان نداریم و مرکز شلتری که مجوز آن برای تربت حیدریه صادر اما به دلیل تعلل مسئولان لغو شد.

اقبال نیا در تشریح مرکز شیلتر این چنین گفت: شیلتر مرکزی است که در آن افراد معتاد کارتن‌خوابی که پناهگاهی ندارند شب را به صبح می‌رسانند. در این مرکز، خدماتی از قبیل  یک وعده‌غذای گرم،  پوشاک، ارجاع به مراکز درمانی و حمایتی، ارتباط با خانواده اشخاص جهت احیای مسیر زندگی،  اقلام بهداشتی برای کاهش بیماری‌های مقاربتی و واگیر، اجرای کلاس‌های آموزشی در زمینه کاهش آسیب و خدمات مددکاری متعدد برای کنترل و بهبود وضعیت معتادان متجاهر و کارتن‌خواب  انجام می‌شود.

به گفته وی و بر اساس آمارهای غیررسمی حدود ۴۰۰ معتاد متجاهر در تربت حیدریه حضور دارند.

سعید اکبریان شهردار تربت حیدریه می‌گوید: به تازگی در کمیسیون بند ۲۰ طرحی را تصویب کرده ایم تا مراکز جمع آوری یا خرید ضایعات در سطح شهر که بیشتر آنها به صورت غیر مجاز فعالیت می‌کنند جمع آوری و پلمب شوند.

وی می افزاید: اساسا ضایعات فروشی گره سردر گمی است و  تقریبا همه مردم از دست معتادان متجاهر و زباله گردان می نالند و جالب است بدانید بیشتر این افراد غیر بومی هستند و تا زمانی که مراکزی باشند و زباله را از آن ها بخرند، هر روز به تعداد زباله گردها و کارتن خواب ها افزوده خواهد شد.

سعید اکبریان با اشاره به این که در تربت حیدریه قانون پسماند اجرا نشده افزود: اگر از ابتدا اجازه نمی دادیم که  مراکز  خرید ضایعات فعالیت کنند و طبق قانون به عنوان مجرم و متخلف با آن ها برخورد می کردیم، آن وقت کسی از شهر دیگری به این جا نمی آمد تا زباله گردی کند.

شهردار تربت حیدریه گفت: از امروز به مراکز ضایعاتی اعلام می شود و  مطابق قانون مهلتی برای جابه جایی به خارج از محدوده شهر دارند و پس از آن همه مراکز پلمب خواهند شد.

اکبریان خاطر نشان می کند: زباله گردها می توانند به زباله گاه شهر بروند و در آن جا بعد از سازمان دهی مشغول فعالیت شوند.

وی از سازه ای با کیفیت خوب در مجاورت زباله گاه شهر خبر می دهد و می‌گوید: این مکان را به دوستان کمپ ماده ۱۶ پیشنهاد داده ایم که از این مکان برای سامان دهی معتادان متجاهر استفاده کنند، معتادان و زباله گردها آن جا آموزش ببیند و تحت مراقبت باشند و به جای این که در سطح شهر زباله گردی کنند، بصورت قانونی در زباله گاه کار تفکیک زباله را انجام دهند.

اکبریان تاکید کرد: هدف ما از ارائه این پیشنهاد به هیچ وجه منفعت مالی نیست و دنبال سوددهی اجتماعی هستیم.

شهردار تربت حیدریه می افزاید: روزانه ۱۰۰ تن زباله در شهر تربت حیدریه جمع آوری می شود و فرصت خوبی برای انجام این کار است.

وی معتقد است پیمانکار زباله گاه به دنبال منفعت مالی است و از طرفی به دنبال دریافت هم گوشت و هم استخوان زباله است نه این که عده ای زباله گرد قسمت های قیمتی زباله را در سطح شهر جدا می کنند و می برند و بعد شهرداری تفاله آن را به زباله گاه می برد و انتظار داریم آن پیمانکار سود کند.

وی با اشاره به این که چرخه مدیریت پسماند ما معیوب است، می گوید: فرد زباله گرد متاسفانه کلی آلودگی زیست محیطی  را در مسیر انتقال زباله نشر می دهد.

اکبریان می‌افزاید: کوی بازرگان به نان دانی چه در حوزه اعتیاد و چه زباله تبدیل شده و ما به دنبال انتقال ضایعاتی ها به خارج از شهر هستیم نه آجر کردن نان زباله گردها، لذا چنانچه این اتفاق رخ بدهد بسیاری از مشکلات رفع خواهد شد و طبق پروتکل ها و استاندارد ها معتادان و زباله گردها کار تفکیک زباله را انجام می‌دهند و در مجاورت آن هم کمپ ماده ۱۶ می تواند از آن ها نگهداری کند.

زهره اقبال نیا رئیس اداره بهزیستی تربت حیدریه می‌افزاید: در شرایط کرونایی در شهرهایی که دارای شلتر هستند یا مرکز گذری داشته اند، اقداماتی برای معتادان متجاهر انجام شده، اما در تربت حیدریه، با توجه به نداشتن این دو مرکز دستورالعمل و اعتباری نداشته ایم.

رئیس بهزیستی تربت حیدریه در پاسخ به سوال خبرنگار ما مبنی بر سرنوشت مرکز شلتر تربت حیدریه گفت: رئیس سازمان بهزیستی وقت کشور در سفر خود به شهرستان در تیر۹۷ قول مجوز را داد و دی همان سال مجوز صادر و بودجه لازم هم برای آن تعریف شد.

وی می گوید: از همان زمان به دنبال مکانی برای احداث مرکز شلتر بودیم و معمولا شلترها در مراکز استان مجوز فعالیت دارند و تربت حیدریه آن زمان جزو معدود شهرستان های کشور بود که مجوز شلتر برایش صادر شده بود اما متاسفانه به دلیل مشکلاتی که برای مکان پیش بینی شده در کوی چمران پیش آمد و اعتراضات اهالی آنجا به رغم راه اندازی آن مرکز، فرصت فعالیت پیدا نکرد و چون متاسفانه عزمی هم برای حل این مشکل توسط مسئولان آن زمان در شهر نبود، مجوز شلتر در پایان سال از تربت حیدریه گرفته شد و بودجه مربوط هم برگشت خورد‌.

رئیس بهزیستی تربت‌حیدریه بیش از این خاطر نشان کرده بود: مکاتبات و گفت وگوهای فراوانی با مدیران ارشد شهرستان صورت گرفت تا شاید با وحدت عموم دستگاه‌ها و گفت وگو با اهالی محل، مشکلات ایجاد شده و از همه مهم‌تر حساسیت غیرمنطقی ساکنان محله چمران رفع شود، متأسفانه هماهنگی صورت نگرفت و تلاش ما برای راه‌اندازی این مرکز برای حل یکی از جدی‌ ترین آسیب‌های اجتماعی منطقه به ثمر نرسید.

اقبال نیا گفت: مراحل آماده‌سازی مکان مرکز به‌ خوبی و با هزینه شخصی مسئولان مرکز و کمک خیران پیش می‌رفت و فقط تعدادی تخت و ملحفه برای تکمیل مرکزی با ظرفیت قانونی 30 نفر در شبانه‌ روز نیاز بود، هم اکنون هم‌روند آماده‌سازی و راه‌اندازی به‌ طور کامل متوقف‌ شده  و متأسفانه به دلایل مشکلات ایجادشده از سوی اهالی برای مدیران مرکز، آن‌ها از ادامه همکاری انصراف دادند و طبیعتاً مجوز مرکز به شهرستان دیگری واگذار شد.

وی می افزاید: مجوز کمپ ماده ۱۶ از اسفند سال گذشته بر اساس تفاهم نامه چهار جانبه بین استانداری، اداره کل بهزیستی، دانشگاه علوم پزشکی استان و ستاد مبارزه با مواد مخدر صادر شده  و بر اساس دستورالعمل باید با یکی از مراکزی که در کمپ ماده ۱۵ فعالیت دارد قرارداد بسته شود.

اقبال نیا گفت: از حدود هشت ماه پیش به دنبال مکانی برای کمپ ماده ۱۶ بودیم و فضاهای زیادی در شهر را بررسی کردیم و متاسفانه جایی را پیدا نکردیم.

وی خاطر نشان می کند: البته به تازگی ظرف سه، چهار روز گذشته مکانی را پیدا کرده ایم و تاییدیه های اولیه به لحاظ وسعت مکان و دیگر موارد از جمله ایمنی لازم را دارد و بعد از آن باید پرونده به استان ارجاع شود.

رئیس بهزیستی تربت حیدریه در پاسخ به این که چرا با طرح شهرداری درخصوص پیشنهاد مکانی برای نگهداری معتادان متجاهر در مجاورت زباله گاه موافقت نشده افزود: آن مکان پیشنهادی در کنار زباله گاه یک مخروبه است و موضوع دیگر اینکه آنجا خارج از محدوده شهری است و برای دریافت تاییدیه های بهداشت، آتش نشانی، اداره اماکن و سازمان نظام مهندسی به مشکل بر می خوردیم.

اقبال نیا می افزاید: مرمت این مکان پیشنهادی حدود ۵۰۰ میلیون تومان هزینه دارد و حال کدام شخص حقیقی یا حقوقی آمادگی چنین هزینه ای به اضافه خرید تجهیزات و وسایل برای راه اندازی این مکان را دارد؟ این در حالی است که برای نگهداری هر معتاد متجاهر در کمپ ماده ۱۶ روزانه فقط ۲۷ هزار تومان پرداخت می شود‌.

انتهای پیام/

ثبت نظر :

Δ