به گزارش تابان تربت، با توجه به دریافت مقادیری از پولهای بلوکه شده ملت ایران، انتظار بر این بود که دولت در جهت تحقق حداکثری منافع ملی نقش موثری در اجرای اقتصاد مقاومتی ایفا کند و تا حدودی این فرصت بدست آمد تا برای استحکام زیربنای اقتصادی کشور هزینه کند، اما متاسفانه دولت به دنبال ایفای نقش بین المللی و حل مشکلات اقتصادی از طریق رایزنی و راهکارهای سیاسی با غربی هاست.

بیشتر اقتصاددانان انتظارشان این بود که دولت به دنبال تحقق راهکار روشن و در واقع نقشه راه برای دفاع از منافع ملی کشور و انقلاب باشد، اماآنچه که مشاهده می شود دولت در صدد تقویت دیپلماسی در خارج از کشور و عمدتاٌ کشورهای اروپائی بر آمده است.

بخش مهمی از بدنه دولت منافع را در اروپا جستجو می کنند و به دنبال این هستند به طریقی دل دولتهای غربی را بدست بیاورند و به هیچ وجه نگاه به تولید داخل و حمایت از کارآفرینان داخلی ندارد و لذا این همان نگاه خطرناک است که کشور را در هر لحظه می تواند دچار بحران کند.

انقلاب اسلامی ایران پس از سال 57 بیشترین تحریمها را در حوزه های نظامی و دفاعی، پزشکی و هسته ای داشت اما وقتی فرزندان انقلابی این ملت به این درک رسیدند که دشمن همیشه دشمن است و نمی شود به او اعتماد کرد، آستین ها را بالا زدند و در طول 37 سال از عمر با برکت انقلاب اسلامی ایران صنعت هسته ای، دفاعی و موشک های بالستیک و پزشکی و نانو را به جائی رساندند که امروز ابر قدرتهای پوشالی و قلدر جهان برای کاهش شتاب علمی فرزندان انقلاب پای میز مذاکره حاضر می شوند تا شاید مقداری از سرعت پیشرفت ایران را کاهش دهند.

براستی چرا در طول این 37 سال در این نوع صنایع سخت و پیچیده که معدود کشورهای جهان صاحب آن هستند، توانستیم موفق شویم و ابهت ابرقدرتها را بشکنیم؟ آیا چیزی جز مدیریت جهادی و دلسوزانه و نگاه به دستان با کفایت فرزندان مومن و انقلابی بود؟ آیا این سئوال در ذهنمان تداعی نمی کند که اگر این فرصت را در دیگر صنایع کشور به جوانان مومن و متعهد و متخصص می دادیم دیگر امروز نیازی نبود منتظر تعلیق تحریمها و پولهای بلوکه شده باشیم؟

براستی کشوری که توانسته به همت فرزندان انقلابی خود و در مدت 8 سال موتور سانتریفیوژ به آن پیچیدگی و عظمت را بسازد، و اورانیوم را تا غنای 20 درصد به پیش ببرد، آیا نمی تواند در صنعت خودروسازی اینگونه عمل کند و یا در برخی صنایع غذایی وارد کننده محض نباشد، انصافاٌ همه شرایط پیشرفت در کشور مهیاست و تنها عاملی که می تواند اقتصاد را رونق ببخشد میدان دادن به همین جوانان و اندیشمندانی است که امروز به دست فراموشی سپرده شدند.

آنچه که مسلم است مدیریت جهادی و دلسوزانه در کنار نیروی مومن و متخصص انقلابی بوده که ما را اینگونه قوی و مستحکم کرده و این همان چیزی است که در دولتها توجه چندانی به آن نمی شود و بخش عمده ای از بدنه دولت یازدهم و وزارتخانه ها حل مشکلات معیشتی مردم و اقتصادی کشور را به رابطه با غرب ملزم می دانند و اهمیتی به اصلاح ساختار اقتصاد کشور قائل نمی شوند.

رهبر فرزانه انقلاب اسلامی بارها در این 10 سال اخیر با نامگذاری شعار سال در حوزه های مختلف اقتصادی راهبرد کلان دولتها را در ابتدای سال نشان می دادند و بر مرتفع کردن مشکلات اقتصادی در حوزه های حمایت از تولید و کالای ایرانی، اصلاح الگوی مصرف، اجرای سبک زندگی اسلامی و همچنین اجرای سیاست های اقتصاد مقاومتی تاکید داشتند، لذا راه علاج مشکلات اقتصادی کشور اجرای همین راهبردهاست و دل بستن به غربی ها مشکلی از سفره معیشتی مردم و اقتصادی کشور را برطرف نخواهد کرد.

انتهای پیام/