به گزارش تابان تربت، برخی خواص و نخبگان جامعه وقتی که پا به سن می گذارند دچار آلزایمر شدید شده و فراموش می کنند این انقلابی که امروز بر مسند قدرت آن تکیه دادند با نثار خون پاک شهدائی بدست آمده که از روستاهای دور و نزدیک این مملکت برای بقای نظام راهی جبهه های حق علیه باطل شدند.

از کوچه پس کوچه های روستاها که عبور می کنیم پیر مردان و زنانی را می بینیم که به جای اینکه مشغول استراحت باشند با بدنی نحیف و ناتوان بدنبال اندک امرار معاش زندگی خود هستند.

وقتی که از بیشترآنها سئوال می کنیم پدر جان مگر شما تنهائی؟ اشک در چشمانش حلقه می زند و در جواب می گوید بله پسرم تنهایم، فرزندانم به مانند سایر بچه های روستا در جبهه شهید شدند.

روستاهای حصار و رودمعجن از توابع بخش بایگ تربت حیدریه، با آن جمعیت اندکشان، در دوران دفاع مقدس 58 جوان رعنای خود را تقدیم انقلابی کردند که امروز برخی خواص با سخنان نسنجیده و نابخردانه خود دل پدران و مادران و گاهاً همسران و فرزندان شهدا را می رنجاند.

خواصی که خود، روستائی و روستازاده هستند، و به قول خودشان از مزارع به ارث رسیده پسته پدرشان در روستاهای رفسنجان امرار معاش می کنند، چگونه به خود اجازه می دهند که منتقدین مسایل هسته ای را روستائی بخوانند.

اگر نگاهی گذارا به گذشته مدیران ارشد فعلی و قبلی نظام داشته باشیم، براحتی اصل و نصب آنها مشخص می شود که روستائیان به چه میزان نقش موثری در پیروزی و استمرار انقلاب اسلامی ایران داشته و دارند.

وقتی که از بیشتر روستائیان سئوال می کنیم که فلان نخبه جامعه در مورد شما چه گفته؟ با خنده ای بلند جواب می دهد که اگر فلانی چنین گفته اول به خودش بعد به ایل و تبارش توهین کرده ، زیرا خود او قطع به یقین روستائی و روستازاده است.

خداوند متعال در قران کریم فرموده که هیچ کس بر دیگری برتری ندارد مگر تقوای بیشتری داشته باشد و امروز هم اظهار نظر در خصوص مسائل مهم و کلان کشور روستائی و شهری نمی شناسد و این حق همه اقشار جامعه است که در خصوص سرنوشت کشورشان مطلبی را عنوان کنند و لذا کسی هم نباید به خودش اجازه توهین بدهد.

کسانی که امروز از روی ناچاری رو به ورشکستگی و انزوا می روند و گاهاً مطالبی را عنوان می کنند که این گونه تبعات اجتماعی دارد، بدانند که به ماند گذشته به بیراهه ای می روند که خدای ناکرده سرنوشتی تلخ در انتظارشان خواهد بود.

انتهای پیام/