به گزارش تابان تربت؛ به هشتم مهرماه که می‌رسیم روزی را در تقویم رسمی جمهوری اسلامی ایران شاهدیم که به نام عارف و شاعر بزرگ قرن هفتم، مولانا جلال‌الدین بلخی نامگذاری شده است.

حیف است گوهرانی گران‌قدر چون مثنوی معنوی، دیوان شمس و فیه ما فیه در میان ما باشد و از آن‌ها بی‌بهره باشیم و دریغ است در این روز عزیز مردم ادب‌ دوستمان از می معرفت مولانا بی‌نصیب باشند.

چند سال است که روز بزرگداشت مولانا در تربت حیدریه بهانه‌ خوبی‌ است تا ادب دوستان و شاعران این شهر دور هم جمع شوند و هر کدام به قدر گنجایش کوزه‌ وجودشان را از این بحر عمیق پر نمایند.

امسال هم مثل سالیان قبل مراسم بزرگداشت مولانا به همت انجمن مثنوی خوانی، موسسه اندیشه و عرفان، انجمن شعر و ادب قطب و اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی در تربت حیدریه برگزار شد.

روز هشتم مهرماه بعنوان یکی از بزرگان نام آور عرصه عرفان و تصوف شاعر سرشناس پارسی‌گو مولانا جلال‌الدین محمد بلخی است و هرسال در تقویم ایرانی به عنوان روز بزرگداشت مولوی ثبت شده است.

مراسم امسال شب گذشته نهم مهرماه با حضور حجت الاسلام والمسلیمن شیخ محمدرضا عصمتی امام جمعه تربت حیدریه و سخنرانی وی در خصوص اشعار مولانا همراه بود.

زهد و عرفان دو مسیر بندگی خداوند است

امام جمعه تربت حیدریه در مراسم بزرگداشت مولانا جلال الدین بلخی که شب گذشته هشتم مهر ماه در سالن اندیشه اداره فرهنگ و ارشاد برگزار شد، گفت: آنچه که از قرآن و حدیث و از گفته شخصیت های معنوی بر می آید ،این است که مسیر بندگی خدا دو گونه است. یکی مسیر زهد و دوم مسیر عرفان است، هر چند کلمات زهد و زاهد و عابد و عارف کلماتی است که گاهی اگر تک بکار برود ممکن است معنای واحدی داشته باشد و اگر با هم بکار برود معنای متعدد دارد.

زاهد ترک نعمت دنیا می کند تا به نعمات بهشت برسد

حجت الاسلام عصمتی افزود: ابو علی سینا در نمط نهم اشارات می گوید: زاهد کسی است که برای رغبت نعمت های بهشت نعمت های ظاهر از دنیا را ترک می‌کند ،خدا را عبادت می‌کند تا به نعمت های بهشتی دست پیدا کند و عابد کسی این که از ترس عذاب خدا را عبادت می‌کند و او خودش را از قید جهنم و بهشت آزاد کرده و فقط به خدا می اندیشد.

وی خاطر نشان کرد: عارف عبادت خودش را حب لله قرار داده که به قول حافظ نیست در لوح دلم جز الف قامت یار چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم.

عارف همه چیز را فدای محبوب می کند

امام جمعه تربت حیدریه با سرودن اشعاری از مولانا در این جلسه گفت: عارف همه چیز را فدای محبوب می کند. زاهد و عابد محبوب را ابزار رسیدن به خواسته خودش قرار می دهد و بین این دو فاصله فراوان است.

وی بیان کرد: عرفان خودش دو شعبه است.عرفان عملی و عرفان علمی و نظری. در عرفان نظری و علمی عارف تبیین می کند مراتب کمال انسانی را که انسان تا کجا می تواند اوج بگیرد.

مولانا کمال انسان را در عرفان نظری تبیین می‌کند

امام جمعه تربت حیدریه گفت: در شعری از مولوی ؛تبیین کمال انسان در عرفان نظری است، اما مثنوی کتاب عرفان نظری نیست بلکه عرفان عملی است، مثنوی معنوی هدایتگر است و انسان را به مقصد در مقام عمل می رساند، مولوی در مثنوی می‌گوید: اینکه انسان خود به راه بیافتد و دستش در دست راهبر ره یافته ای نباشد، این انسان به جایی نمی رسد. مولوی در داستان موسی و شبانی که در مثنوی به تفصیل شرح داده است؛ اول نشان سالکی است که خود گفته و با فکر خودش می خواهد چیزی بگوید و آن بیانگر آن است که این سالک حقیقت جو به استاد کامل یعنی موسی کلیم دست پیدا کرد.

مثنوی معنوی راه را به ما نشان می دهد

امام جمعه تربت حیدریه افزود: مرحوم علامه طباطیایی به مرحوم قاضی گفتند به دنبال استاد می گردم، ایشان فرمود: بگرد اگر روز آخر عمر هم به او دست پیدا کردی به مقصد رسیده ای. لذا مثنوی راه را به ما نشان داده است. به ما می آموزد که باید اهل سیر و سلوک بود و هم انسان نباید بدون استاد حرکت کند.
حجت الاسلام عصمتی در بخش دیگری از سخنان خود در این مراسم گفت: عرفان اسلامی این است ما هر چه آثار داریم از بزرگانمان مثل حافظ و مولوی این ها عرفان است و ربطی به تصوف ندارد.

یادواره مولانا باید معرفت درست از عرفان اسلامی را تبیین کند

وی افزود: تصوف و عرفان در گذشته یک حقیقت واحده بوده است، اما ممکن است با مرور زمان شعبات گوناگون پیدا شده و باید مسیر درست را انسان تشخیص بدهد.

انتهای پیام/