به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تابان تربت، به مناسبت روز مبارزه با سلاحهای شیمیایی خبرنگاران تربت حیدریه با حضور در منزل جانباز شیمیایی دوران جنگ تحمیلی گفتگوی مفصلی را انجام دادند که در ذیل به آن می پردازیم.

خودتان را بصورت کامل معرفی کنید

بنده حسین خرمی پور متولد سال 1318 در شهر تربت حیدریه، دارای 14 فرزند دختر و پسر هستم که همه آنها به جز فرزند آخرم به خانه بخت رفتند و سرو سامان گرفتند.

در چه سالی وارد جبهه و در کدام عملیات مجروم شدید

از سال 1361 بعنوان راننده در خرمشهر کار جابجائی نیروها را بعهده داشتم، بگونه ای که از سه راه سوسنگرد رزمندگان اسلام را با خودروهای مختلف به خط مقدم مبارزه با بعثی ها منتقل می کردم.

در عملیاتهای مختلفی حضور داشتم و جندین مرتبه به دلیل اصابت ترکش مجروح شدم اما مجروحیت ناشی از مسمومیت شیمیایی قصه ای دیگر دارد.

در سال 1364 و بعد از اینکه نیروها را از سه راه سوسنگرد به خرمشهر منتقل کردیم شب برای استراحت به مدرسه ای در مرکز خرمشهر رفتیم که ناگهان سه موشک شیمیایی توسط دشمن بعثی به سه نقطه حساس خرمشهر اصابت کرد، معراج شهدا، مرکز شهر و محل اقامتگاه رزمندگان اسلام در مدرسه، اماکنی بود که بسیاری از رزمندگان و حتی مردم عادی را مجروح کرده بود.

پس از مسمومیت ناشی از گازهای شیمیایی بلافاصله به بیمارستانی در اهواز منتقل شدیم که پس از 17 روز بستری برای ادامه مداوا به تهران و سپس مشهد منتقل شدیم.

بحث مداوای شما چگونه دنبال می شود؟

در حال حاضر جدای از اینکه روزانه 6 تا 7 ساعت از کپسول اکسیژن استفاده می کنم هر روز 20 عدد قرص و سه عدد امپول هم برای نگهداری وضع کنونی خود استفاده می کنم، دردهای تنفسی و مزمن گاهی اوقات طاقت را از ما می زداید اما چه می شود کرد…… ما برای دین خدا رفتیم و صبر بر این دردها زیباست.

خانواده با شما چگونه است؟

خانواده و بخصوص همسرم و برخی از رفقایم را همیشه در کنار خود احساس می کنم و تنها فرزند پسری هم که در خانه دارم بشدت پیگیر داروها و نگران سلامتی من است بطوریکه گاها این نگرانی ها فشار عصبی به انها وارد می کند.

اگر الان زمان به عقب برگردد و یا دوباره در آینده جنگی بوجود آید شما چه تصمیمی می گیرد؟

این مطلب را بارها به خانواده و رفقایم گفته ام و به شما هم می گویم ما برای خدا و بقای دین رسول خدا رفتیم و در دفاع از اسلام و ولایت فقیه و برای بقای این انقلاب و نظام از هیچ چیز دریغ نخواهیم کرد، به فرزندانم گفتم که باید همیشه سنگر را حفظ کرد و شما باید صبورتر، ولایتمدار تر و آمده تر از سایر مردم باشید.

در بین همین صحبتها همسر جانباز حسین خرمی پور هم با دلی آرام و صبورانه گفت: با توجه به همه مشکلاتی که داریم باز هم آمادگی خود را برای نبرد و مبارزه اعلام می داریم و به هیچ عنوان از رفتار خود پشیمان نخواهیم شد.

این سلاحههای شیمیایی توسط آلمان و امریکا برای بمباران مردم ایران به عراق داده شد و امروز همین دولتها مدعی حقوق بشر شدند نظر شما در این خصوص چیست؟

ادعای حقوق بشری غربی ها بسیار مضحک است و این سخنان در راستای انحراف افکار عمومی دنیاست، مدعیان حقوق بشر و دموکراسی در دنیا به ایران بیایند و نتیجه ترویج و گسترش سلاحهای شیمیایی خود را ببینند، بیایند و ملاحظه کنند که ظالمانه و ناجوانمردانه چگونه به رزمندگان اسلام آسیب رساندند.

آن کسانی که سخن از حقوق بشر می زنند بوئی از انسانیت و مردانگی نبردند و امروز همگان می دانند تمام جنایات وحشیانه دنیای اسلام با حمایت همین مدعیان دروغین حقوق بشر انجام می گیرد، از حمایتهای مالی و تسلیحاتی گرفنه تا اعزام و اموزشهای نیرو برای قتل عام مسلمانان. آیا اینان واقعا حقوق بشر می فهمند؟

بعنوان سئوال اخر چه سخنی با مردم و مسئولین دارید؟

رزمندگان اسلام و پیروان خمینی(ره) با توکل و اعتماد به خدا در 8 سال جنگ تحمیلی و با وجود همه تحریمهای نظامی و دفاعی، ابهت دنیای غرب و جبهه استکبار را شکستند و یک وجب از خاک این مرز و بوم را به بیگانه نداند و امروز هم باید مردم و مسئولین بعنوان رزمندگان اسلام و پیروان مقام عظمای ولایت در برابر هر گونه تهدید و زیاده خواهی مقاومت کنند و ذره ای از حقوق مسلم این کشور پا عقب نگذارند.

انتهای پیام/