به گزارش تابان تربت؛ میرزا حسین شعبانی فعال فرهنگی و اجتماعی در یادداشتی نوشت؛ بد نیست به بهانه سوم دسامبر روز جهانی معلولین که هنوز از آن خیلی فاصله نگرفته ایم؛ بدانیم که هدف از تعیین این روز ارتقاء رشد اذهان عمومی درباره مسائل مربوط به معلولیت های مختلف؛ و افزایش آگاهی هایی بوده‌است که می‌بایست به مسئله پیوستن افراد معلول در تمامی جنبه‌های سیاسی؛ اجتماعی؛ اقتصادی و فرهنگی زندگی منتج شود.

و اما چه پیوستنی؟ که راه آن سد شده است!!! مسیری که هموار نیست.

در شهرستان تربت حیدریه حدودا 5000 نفر معلول شامل معلولیت های جسمی حرکتی، ذهنی،کم بینا و نابینا، ناشنوا و اعصاب و روان وجود دارد که تحت پوشش اداره بهزیستی قرار دارند.

جامعه ای که فارغ از نگاه سنگین عده ای به آنها و محکوم شدن به ناتوانی،هیچ فکری برای تسهیل در رفت آمدشان برای انجام کارهای اداری شان نشده است.

علاوه بر آمار جامعه معلولان؛ سالمندان و جانبازان هم جزء افرادی هستند که در رفت و آمد با محدودیت هایی روبرو می باشند.

درحالی که تکریم ارباب رجوع یکی از وظایف ارگان های دولتی؛ادارات و نهادهای خدمتگذار مردم می باشد و ایجاد سطح شیب دار و راه اندازی میزخدمت در ادارات، از جمله وظایف آنها برای مناسب سازی ویژه معلولان است.

لازم به ذکر است که علی رغم ابلاغیه ریاست جمهوری به ادارات در خصوص قانون جامع حمایت از حقوق معلولان که فروردین امسال به تایید شورای محترم نگهبان هم رسید و اینکه تمامی ادارات ملزم به اجرای مناسب سازی می باشند؛ اما با نگاهی به وضعیت ادارات تربت حیدریه متوجه می شوید که 90 درصد این فضاها فاقد شرایط لازم برای حضور بدون زحمت برای معلولین و یا عدم اجرای صحیح مناسب سازی و حتی عدم ایجاد حداقل یک سطح شیب دار یا رمپ می باشد.

تا آنجا که حتی بانک رفاه کارگران در خیابان شهید مطهری که حساب های مالی کلیه معلولین تحت پوشش بهزیستی در آنجا افتتاح گشته فاقد هر گونه مناسب سازی معمولی می باشد!

محرومیت از وجود یک دستگاه خودپرداز بانکی ویژه کم بینایان و نابینایان از جمله دغدغه هاییست که میتوان به آن اشاره کرد و اینک به بهانه روز جهانی معلول انتظار می رود نماینده عالی دولت در شهرستان در اقدامی با ارسال بخشنامه ی الزامی به مطالبه از مسئولین برخواسته و به آنها مهلت داده تا ادارات و نهادهای دولتی خود را برای رفت و آمد معلولین مناسب سازی نمایند.

امروز جامعه توانمند معلولین تربت حیدریه از نبود یکپارچگی و غفلت سازمان‌ها در مناسب‌سازی فضاهای عمومی و شهری برای تردد این قشر رنج می برد.

به عقیده نگارنده با توجه به لزوم هماهنگی و اقدام در راستای مناسب‌سازی فضاهای شهری برای این قشر باید همه دستگاه‌های دولتی و عمومی برنامه‌ریزی منسجم و مناسبی را درجهت اجرای ضوابط و مقررات مناسب‌سازی داشته باشند.

اخیرا در خبرها شنیده شد که رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی از لایحه ای در کمیسیون مشترک بهداشت و اجتماعی که در حال بررسی است خبر داده و نمایندگان مجلس نیز در تلاشند با تصویب این لایحه مشکلات معلولین را برطرف و وضیعت آنها را بهبود بخشند.

نکته دیگر عدم توجه به بند ب ماده 169 مصوبه مجلس شورای اسلامی می باشد که در سال 89 به لزوم نظارت نهاد شهرداری در جریان صدور پروانه ساخت و ساز ها و ساختمان سازی به مناسب سازی معابر و اماکن عمومی برای سهولت در تردد معلولین و جانبازان تاکید دارد.

پیشنهاد می شود که چنانچه کارفرمایی ضوابط را رعایت نمیکند با آنها برخورد شده و در روند اخذ مجوز احداث تا حصول نتیجه وقفه صورت گیرد.

پیشنهاد می شود فردی به نمایندگی از قشر محترم و توانمند #معلولین بر امر نظارت بر ساختمان سازی و ساخت فضاهای شهری نظارت داشته باشد تا روند مناسب سازی را بررسی و اجرای آن را پیگیری نماید.

با توجه به اینکه سازمان ها اقدامات عملی مناسبی برای مناسب سازی ادارات،‌ معابر، پارک ها و اماکن عمومی برای تردد معلولین نداشته اند؛ بنابراین ضروری است تدابیر لازم برای مناسب سازی از سوی همه سازمان ها به ویژه شهرداری تربت حیدریه اتخاذ شود.

معلولیت محدودیت نیست!
این قشر نیازمند توجه مسئولین در تسهیل این امر هستند!

نکته قابل تامل اینکه طبق پایش میدانی نگارنده صورت گرفته تعددمراجعات جامعه هدف به حدود 35 درصد ادارات بیشتراز سایرین میباشد و درارزیابی شاخص هایی همچون داشتن رمپ با شیب مناسب،توالت فرنگی،دستگیره رمپ،پاگرد مناسب،وجود آسانسور در مواقع اضطراری وغیره در صدر نام اداره تعاون و رفاه اجتماعی به چشم می خورد که تعریف قسمت دوم نام این اداره هنوز قسمت و نصیب جامعه معلولین به لطف مسئولین نشده است.

و در رتبه بعدی در کمال تعجب بنیاد شهید و امور ایثارگرانی است که
بیشترین مراجعات جانبازان معزز به این نهاد صورت ‌میگیرد و متاسفانه کمترین البته توجه به مناسب سازی از سوی آن اداره را شاهد هستیم.

گفتنی است طرح مناسب سازی فقط مختص به جامعه معلولین و جانبازان نبوده و دیگر آحاد همچون سالمندان،زنان باردار،کودکان،افراد دارای بیماری های مقطعی و مفصلی و شکستگی ها را در بر میگیرد.

عدم وجود یک پارک ویژه معلولین یا نبود سرویس های بهداشتی در محیط های عمومی،عدم مناسب سازی پیاده رو ها در شهر،عدم توجه حتی مساجد و هیئات مذهبی به این مهم،عدم وجود گذرگاه های ویژه جامعه هدف در معابر شهری،نبود فضای پارک خودرو برای معلولین،نامناسب بودن فضاهای دسترسی به مامن معلولین شهر یعنی اداره بهزیستی،عدم وجود یک جایگاه مشخص در ناوگان حمل ونقل عمومی شهر،عدم رعایت شیب طولی و عرض معابر و پیاده روها از دیگر بی توجهی های صورت گرفته است که در این عرصه میتوان به طور مشخص برشمرد.

عدم مناسب سازی پایگاه اصلی دینی فرهنگی یعنی مسجد جامع شهر هم جهت شرکت جامعه معلولین در نماز عبادی سیاسی جمعه هم دیگر نکته مغفول مانده مسئولین در این مرقومه می باشد.

امید است با تلاش همه دستگاه ها به استاندارد جهانی در راستای مناسب سازی فضاهای اداری و شهری برای تردد معلولان دست یابیم.

انتهای پیام/