به گزارش تابان تربت؛ حدود یکسال پیش و در همین روزهای سرد پاییزی جمعی از جوانان فعال اجتماعی با ایجاد یک کمپین دو هزار نفری در فضای مجازی اقدام به مطالبه گری از مسئولین در خصوص ساماندهی معتادین متجاهر یا همان افراد بی خانمانِ کارتن خواب نمودند و پس از کش و قوس های فراوان و جلسات متعدد و البته پیگیری به جد و قاطعانه ی آن جوانان منجر به روشن شدن چراغ اولین گرمخانه این شهر پس از پیگیری های حدود 3 ساله شد.

اخیرا در رسانه ها خبری از نامه تشکل بسیج دانشجویی یکی از دانشگاهها و مطالبه آنها از مسئولین برای برپایی گرمخانه ای که کارتن خواب ها در فصل سرما در آن اسکان پیدا نمایند؛منتشر شد.

نامه ای که در ظاهر نشان از به حرکت درآمدن جنبش دانشجویی تشکلها و نزدیک شدن آنها به وظایف اصلی فراموش شده خود که آرمانخواهی و مطالبه گری جهت تحقق عدالت و ایجاد بستر مناسب برای پیگیری مشکلات اجتماعی دارد ولی بعد از خواندن نامه تقریبا بویی نامطبوع از مماشات و مراعات و یا خوش بینانه، سطح بسیار نازلی از مطالبه گری دانشجویی از مسئولین به مشام میرسد.

حال سوال این است آیا کیفیت این نامه شائبه ی مصلحت اندیشی را به ذهن متبادر نمی کند حال که مهمترین مصلحت پیگیری امورات و مطالبات به حق مردم است؟

آیا انگاره ی فاصله ی جامعه دانشجویی از واقعیت موجود و عدم درک جامعه فرهیخته دانشگاهی از مسائل مربوطه را تایید نمی نماید؟

زمانی که تاسیس گرمخانه در تربت حیدریه، سال گذشته نهایتا از طریق تهدید مسئولین به کارتن خوابی هزار نفر از جوانان انقلابی جلوی فرمانداری شهر به ثمر می نشیند؛قطعا روش نامه نگاری منسوخ ، بی فایده و یک حرکت نمایشی خواهد بود.
این نوع برخورد با موضوعات و این روش مطالبه گری اصلا به اصلاح امورات جاریه ی جامعه منجر نخواهد شد.

حتما خواندن این مطلب به ذائقه عده ای خوش نخواهد آمد.و احتمالا نگارنده متهم به تضعیف کردن نهادهای انقلابی خواهد شد.
راهی که متاسفانه ابزاری شده برای عدم پاسخگویی افرادی که مسئول بوده و مورد انتقاد قرار میگیرند.

جنبش های دانشجویی اگر میخواهند لبیک به ندای رهبر معظم انقلاب را واقعا تحقق ببخشند باید از ابتدا تا انتها کف میدان باشند و پُز پیگیری مطالبات مردم را فقط در ترببون ها و نامه نگاری ها نداده و خود را در این سطح محدود نکنند.

مبرهن است که نقش مطالبه گری و نظارت بر عملکرد مسئولین توسط جامعه دانشجویی در اصلاح امور نقشی بسیار اساسی و تاثیرگذار خواهد بود.

اما به نظر میرسد مسئولین امر در دانشگاه ها متاسفانه از ترسیم یک هدف مشخص و تبیین مسئله بسیار مهم مطالبه‌گری در بین دانشجویان غافل بوده، و اصلا بدنبال یکسان‌سازی و ایجاد یک حرکت هماهنگ از سوی تشکل‌های دانشجویی شهرستان نبوده و برای حل مشکلات مردم اقدام موثری را طرح ریزی ننموده اند.

امروز تشکیل یک قرارگاه هماهنگ دانشجویی که هدف آن گفتمان‌سازی و جهت دهی به مطالبه‌گری دانشجویان میتواند باشد؛ ضروری تر از هر زمان دیگری به نظر می رسد.
تاکید رهبر معظم انقلاب در دیدار دانشجویان در سال جاری در ادامه از خاطر میگذرانیم:

“لشکر جوانان مؤمن و انقلابی باید وارد میدان مطالبه دائم و هوشیارانه آرمانها و کمک به تحقق اهداف انقلاب شود.”

ایشان مطالبه را در میدان و به صورت دائم دانسته و تحقق اهداف انقلاب را در گرو این نکته میدانند که همانا رسیدگی به قشر آسیب دیده جامعه در مسائل اجتماعی است.

همه بدانید از پیگیری های مقطعی و بیان مطالبات در تریبون قبل از خطبه های نماز جمعه توسط بسیج دانشجویی آبی گرم نخواهد شد.
برادران عزیز انقلابی عمل کنید!!!
حضرت آقا فرمان آتش به اختیار را برای جوانان انقلابی مدت هاست؛صادر نمودند.

تا کی باید در یک اتاق شیشه ای، که بیرون آن مسئولین و داخل آن دانشجویان مطالبه گری که صدایشان به جایی نمی رسد؛تنفس کرد.
این راه فقط مرد عمل می خواهد آن هم در کف میدان و دانشجویی میطلبد انقلابی که دغدغه اش برای اصلاح امور نمایشی نیست و منتظر این مسئول و آن مسئول نمی ماند و خود اقدام و عمل می کند.

البته نگارنده بسیار خوش بین به آینده ایست که رهبر حکیم و فرزانه انقلاب؛روحیه جوانی،احساس هویت اثرگذار،انگیزه های ایمانی و آرمانی جریان های دانشجویی ومطالبه گری آرمان ها رامایه امید به آن آینده خواندند.

امید است با اتکاء به خداوند متعال و تلاش برای تحقق منویات مقام معظم رهبری ومدیریت ارگان های تصمیم سازدانشگاهی و جدیت و پشتکار قشر فهمیم دانشجویی شاهد تاثیرگذاری جدی در هرچه زودتر فعال شدن گرمخانه درشهر باشیم…

هوا بس ناجوانمردانه سرد است!!