روز پنجم ماه جمادی الاول هر سال ولادت حضرت زینب کبری(س) بانوی بزرگ اسلام و اسوه صبر و استقامت است و به دلیل این استقامت ها این روز را بعنوان روز پرستار نامگذاری کردند.

خبرنگار پایگاه خبری تابان تربت بمناسبت این روز به سراغ پرستار نمونه کشوری سال ۹۶ رفت و به گفت و گو با علی اکبر عباسیان پرداخت

لطفا خودتان را معرفی کنید

بنده علی اکبر عباسیان از شهرستان تربت حیدریه هستم و اکنون افتخار دارم ۲۹ سال بعنوان پرستار در مراکز درمانی در خدمت همشهریان عزیز بودم.

آقای عباسیان اصلا چی شد که پرستاری را انتخاب کردید؟

پس از پایان تحصیلات دوران متوسطه در شهرستان به دلیل علاقه ای که به حوزه درمان داشتم توکل بر خدا اراده کردم تا در حوزه بهداشت و درمان فعالیت شغلی خودم را دنبال کنم.

کجا قبول شدید؟

آن زمان هنوز دانشگاهها توسعه یافته نبود و فقط بجز تهران در برخی از شهرها دانشکده وجود داشت لذا در کنکور سراسری شرکت کردم و در دانشکده پرستاری و مامائی رشت قبول شدم و تحصیلات دانشگاهی را آنجا سپری کردم.

اگر برای پرستاری قبول نمی شدید چکاره می شدید؟

بنده آن زمان در دو مقطع پرستاری و تربیت معلم آزمون دادم و خدا خواست در هر دو رشته قبول شدم اما به دلیل علاقه وافری که به مسائل علمی و حوزه درمان داشتم راه خود را به سمت پرستاری ترسبم کردم.

در چه بخشهای تاکنون خدمت کردید؟

از بدو ورودم به مراکز درمانی و بیمارستان نهم دی در بخشهای اطفال، سی سی یو، ای سی یو، بخش اورژانس و مسئول بخش جراحی فعالیت داشتم و نخستین فردی بودم که در شهرستان با بیماران خاص و تالاسمی ارتباط گرفتم.

اگر یکی از بستگان شما در بیمارستان بستری شود آیا رفتار متمایزی قائل می شوید؟

تنها موضوعی که برای پرستاران تمایز و تفاوتی ایجاب نمی کند همین مسئله است، بعنوان مثال یکی از نزدیکانم در اتاق ایزوله بستری بود و بعد مدت کوتاهی و بنا به ضرورت برای یک بیمار اورژانسی باید اتاق ایزوله را تخلیه می کردم و به راحتی و بدون وسواس و تمایزی این کار را کردم و اتاق ایزوله را در اختیاز بیمار اورژانسی قرار دادم.

از سختی های پرستاری برایمان بگویید

اصولا پرستاری سختی ها و شرایط خاص خود را دارد و عمدتا نمی توان بر زبان جاری کرد از مراقبت های شبانه روزی با بیمار گرفته تا اجرای دستورات پزشک و همراهی کردن با بیمار و حتی همراهان بیمار، همه سختی های خود را دارد اما شیرین است‌.

از شغل خود راضی هستید؟

به دلیل اینکه بسیاری از بیماران پس از مراقبت جامعه پرستاری به جامعه و آغوش گرم خانواده برمی گردند خیلی برایم خوشحال کننده و حس عجیبی دارد و بدون شک از این کار خود ابراز رضایت دارم.

اصلا چه شد که بعنوان نمونه کشوری انتخاب شدید؟

به اعتقاد من همه پرستاران در کشور نمونه و بی نظیر هستند و اقداماتی را که در طول شبانه روز در مراقبت از بیمار انجام می دهند ارزشمند و ستودنی است این لطف همکاران بوده که بنده را انتخاب کردتد.

من نخستین فردی بودم که سالها قبل توانستم با بیماران تالاسمی و خاص ارتباط برقرار کنم و پرستاری از آنان را بعهده بگیرم.

از طرح تحول سلامت برایمان بگویید

طرح تحول نطام سلامت به دلیل سیاست های ابلاغی و اجرا شده برکات عظیمی برای جامعه داشته که عمده آن سهم بیماران و پزشکان جامعه بوده و متاسفانه آنطور که باید به پرستاران در این طرح توجه می شد اقدامی صورت نگرفته است.

عمده فشار کار حوزه درمان روی دوش پرستاران است و با توجه به حجم مراجعه کنندگان کار هر پرستار بیش از دوبرابر شده اما سهمی در طرح تحول سلامت نداشتند، بطوریکه ممکن است همه پرستاران در یک بیمارستان به اندازه یک پزشک کارانه دریافت کنند.

شیرین ترین خاطره دوران پرستاری

یک روز که در بخش سی سی یو مشعول به فعالیت بودم متوجه شدم همسایه روبروی منزلمان را در مراقبت های ویژه بستری کردند، بعد مدتی ناخداگاه دیدم اطرافیان همسایه شروع به داد و بیداد کردند که فلانی از دست رفت، بلافاصله با سایر همکاران برای احیای بیمار وارد اتاق شدیم و بعد از ساعتی تلاش پزشکان و پرستاران بلاخره بیمار به حالت عادی برگشت و بعد مدتی نیز از بیمارستان ترخیص شد و این برای من که هر روز چشم در چشم همسایه و اطرافیان وی بودم بسیار خوشحال کننده بود هر چند که اصولا پرستاران هر بیماری به این شرایط برگردد خرسند می شوند.

چه آرزوی در حوزه کاری دارید؟

با توجه به اینکه ۸۰ درصد پرسنل درمان را پرستاران تشکیل می دهند اصولا در تصمیم گیری های حوزه درمان و رفاه بیمار و پرستار نقشی ندارند و بعد از ۲۹ سال خدمت تنها آرزویم استفاده از نظرات و راهکارهای پرستاران برای حوزه درمان و سلامت است.

انتهای پیام/